آموزش فرمانبرداری سگ

چگونه آموزش‌های اولیه‌ی فرمانبرداری را به سگ‌ها بدهیم؟ علاوه بر داشتن یک سگ، بسیار مهم است که گام به گام تمام جزئیات آموزش سگ را به او آموزش دهید. اولین قدم در این آموزش و اولین آموزشی که سنگ بنای آموزش را تشکیل می‌دهد،  آموزش اطاعت‌پذیری اولیه برای سگ‌ها است . ضمن ارائه این آموزش به سگ‌ها، سگ وادار می‌شود تا برخی چیزها را با دستورات آموزشی اطاعت یاد بگیرد.

آموزش‌های اولیه‌ی اطاعت‌پذیری برای سگ‌ها جهت داشتن زندگی سالم و اجتماعی شدن در آینده   از اهمیت بالایی برخوردار است . فقدان آموزش می‌تواند باعث شود سگ‌ها تحریک‌پذیر شوند و مشکلات رفتاری داشته باشند که به هیچ وجه مطیع محیط زیست خود نیستند. این وضعیت در برخی موارد برای خود سگ نیز خطرناک است. اگر وقتی او را صدا می‌زنید به سمت شما نیاید، ممکن است گم شود.

اهمیت آموزش اطاعت اولیه

دستورات در آموزش‌های اولیه‌ی اطاعت، نقش مهمی در ایجاد پیوند بین سگ و صاحبش دارند. به لطف این دستورات، هم حیوان و هم صاحبش را در مواقع اضطراری ایمن نگه می‌دارد. در عین حال، تضمین می‌کند که این دو در هماهنگی زندگی کنند.

آموزش اولیه فرمانبرداری در سگ‌ها چه زمانی شروع می‌شود؟

اگرچه بسته به نژاد سگ متفاوت است، اما زمان ایده‌آل برای شروع آموزش‌های اولیه‌ی فرمانبرداری عموماً بین ۳ تا ۹ ماهگی است. به خصوص در برخی نژادهای سرسخت، ممکن است با افزایش سن، مشکلاتی در رابطه با عدم اطاعت ایجاد شود. در عین حال، آموزش اولیه اطاعت به سگ‌هایی که شخصیتشان شروع به رشد و قوی‌تر شدن می‌کند، غیرممکن می‌شود.

توله سگ ها آموزش را سریعتر یاد می گیرند و بهتر سازگار می شوند. در سگ‌های این سن، کنجکاوی بر ترس غلبه دارد. برای سگ‌هایی که در زمان مناسب آموزش ندیده‌اند، آموزش دیرتر می‌تواند ترسناک باشد و در نتیجه، سگ می‌تواند شخصیتی بدخلق پیدا کند.

هنگام آموزش سگ‌ها، آنها باید تا حد امکان در معرض افراد و حیوانات جدید قرار گیرند. هنگام یادگیری آموزش‌های اولیه اطاعت و دستورات، باید صبر و شکیبایی به خرج داد.  آموزش اولیه فرمانبرداری برای سگ‌ها  تقریباً ۴ هفته طول می‌کشد. سه هفته اول این فرآیند با مربیان سپری خواهد شد؛ او آخرین هفته باقی مانده را با صاحب و مربیانش می‌گذراند.

آموزش فرمانبرداری مقدماتی

دستورات آموزش اطاعت اولیه برای سگ‌ها   شامل موارد زیر است؛ این دستورات شامل نشستن، دراز کشیدن، نشستن-منتظر ماندن، دراز کشیدن-منتظر ماندن، دنبال کردن و نه است.

با دستور نشستن، سگ در جای مشخص شده می‌نشیند. این دستور زمانی که سگ‌ها بیش از حد هیجان‌زده و لوس هستند بسیار مفید است.

• دستور «بنشین – منتظر بمان»:

اساس این دستور، دستور «بنشین» است. در دستور دراز کشیدن، سگ به سمت محل مشخص شده یا به سمت چپ دراز می‌کشد. دستور «بشین و منتظر بمون» ساده‌ترین دستور است.

• دستور نشستن:

سگ همانجا می‌نشیند و منتظر دستور بعدی می‌ماند. این دستور برای صاحب سگ مفید است تا در حالی که سگ با اوست، کارهای کوتاه را انجام دهد.

• دستور دراز بکش و منتظر بمان:

سگ در جایی که صاحب یا مربی‌اش تعیین می‌کند دراز می‌کشد و بی‌حرکت منتظر دستور بعدی می‌ماند. این دستور همچنین راحتی صاحب سگ را در زمان کوتاهی که برای اتمام کار کوتاه خود و بازگشت نیاز دارد، فراهم می‌کند.

• بدون دستور:

سگ هیچ رفتاری را که صاحبش نمی‌خواهد، انجام نمی‌دهد. به همین دلیل، در بین دستورات آموزش اطاعت پذیری پایه از اهمیت بالایی برخوردار است. صاحب سگ می‌تواند در هر زمانی از این دستور استفاده کند. به لطف این دستور، سگ هیچ رفتار یا حرکتی را که صاحبش نمی‌خواهد، انجام نخواهد داد.

اهمیت آموزش اطاعت اولیه برای سگ‌ها

چگونه آموزش‌های اولیه‌ی فرمانبرداری را به سگ‌ها بدهیم؟ آموزش‌های اولیه‌ی اطاعت‌پذیری برای سگ‌ها جهت سازگاری با زندگی اجتماعی از اهمیت بالایی برخوردار است. سگ‌هایی که نمی‌توانند اجتماعی شوند، اغلب در پناهگاه‌ها یا جنگل‌ها رها می‌شوند.

به همین دلیل، همه صاحبان سگ باید اطمینان حاصل کنند که سگ‌هایشان آموزش‌های اولیه اطاعت‌پذیری را دریافت می‌کنند. اگرچه آنها ویژگی‌های رفتاری متفاوتی نسبت به انسان‌ها دارند، اما وقتی به خوبی آموزش ببینند، پتانسیل تبدیل شدن به وفادارترین دوستان انسان‌ها را نشان می‌دهند.

اولین قدمی که سگ در آموزش حرفه‌ای برمی‌دارد،  آموزش اطاعت‌پذیری اولیه خواهد بود  . تنظیم غرایز سگ به یک فرآیند خاص نیاز دارد. لازم است در طول این فرآیند بسیار آرام و صبور باشید.

پس از این فرآیند که هم دشوار و هم پر زحمت است، لازم است از مربیان سگ حمایت دریافت کنید تا پیوند شادی بین صاحب سگ و سگ برقرار شود.

آموزش‌های اولیه‌ی اطاعت‌پذیری، پیوندی عمیق بین صاحبان و سگ‌ها ایجاد می‌کند. به این ترتیب، مالک شروع به برآورده کردن انتظاراتش از او می‌کند. پس از آموزش، آنها با خوشحالی و هماهنگی با صاحبان خود در پارک‌ها و محیط‌های اجتماعی زندگی می‌کنند.

آموزش اولیه اطاعت مانند اولین قدم کودک به زندگی مدرسه است. در دوران دبستان، کودکان یاد می‌گیرند که دوست پیدا کنند و معاشرت داشته باشند. در  آموزش‌های اولیه‌ی فرمانبرداری ، سگ‌ها دقیقاً در چنین فرآیندی گام برمی‌دارند.

بیشترین انتظاری که صاحبان سگ از آنها دارند این است که به دستوراتشان پاسخ دهند. سگ‌ها این دستورات را از طریق آموزش یاد می‌گیرند. سطح دشواری آموزش‌های اولیه‌ی اطاعت‌پذیری بسته به نژاد سگ ممکن است متفاوت باشد. برای مثال، سگ‌های نژاد بوردر کولی در آموزش اطاعت‌پذیری بسیار موفق هستند.

آموزش فرمانبرداری اولیه به سگ‌ها

1. دستور «نه»
2. فرمان «بیا»
3. دستور «بنشین»
4. دستور «توقف»
5. دستور «دراز کشیدن»

چگونه فرمان «نه» را به سگ‌ها آموزش دهیم؟

در مرحله اول، هنگام دادن دستور، انگشت اشاره به سگ نشان داده می‌شود. به این ترتیب، سگ فرمان را هم با صدا و هم با اشاره یاد می‌گیرد. در مرحله دوم، اگر سگ بزرگ شد و از این فرمان اطاعت نکرد، از قلاده های آموزشی استفاده می شود.

هنگام استفاده از قلاده های آموزشی باید مراقب بود که به سگ آسیبی نرسد. در واقع، نباید زیاد از این قلاده ها استفاده کرد. در غیر این صورت، پس از مدتی دیگر کار نخواهد کرد. به همین دلیل، بهتر است این دستور را به صورت شفاهی آموزش دهید.

چگونه به سگ‌ها دستور «بیا» را آموزش دهیم؟

ابتدا سگ را با اسمش صدا بزنید و توجهش را جلب کنید. اگر توجه با موفقیت جلب شود، فرمان «بیا» داده می‌شود. پس از فرمان، قلاده سگ به آرامی کشیده می‌شود. اگر سگ از دستور اطاعت کند، به او خوراکی داده می‌شود.

چگونه به سگ‌ها دستور «بنشین» را آموزش دهیم؟

آموزش این دستور در ابتدا وقتی سگ در حال غذا خوردن است، آسان‌تر است. بعضی از سگ‌ها در حالی که منتظر غذا هستند، می‌نشینند. شما می‌توانید با دادن دستور «بنشین» هنگام غذا دادن به حیوان خانگی‌تان، به او کمک کنید تا راحت‌تر به این دستور عادت کند.

با افزایش سن سگ‌ها، باید از آنها حمایت فیزیکی شود. به همین دلیل، فرمان ایست باید قبل از فرمان نشستن داده شود و سپس بند را به بالا کشیده و کمی به لگن فشار داده شود. در حالی که همچنان به فرمان نشستن ادامه می‌دهید، پشت از شانه تا لگن نوازش می‌شود و با فشار ملایم روی لگن، دوباره فرمان «بنشین» داده می‌شود. هنگام راه رفتن، دستور «بنشین» با کف دست رو به زمین داده می‌شود و سگ می‌تواند دست را ببیند.

چگونه به سگ‌ها فرمان «ایست» را آموزش دهیم؟

فرمان ایست با کف دست رو به سگ داده می‌شود. اگر سگ به این فرمان گوش نداد، با انگشت اشاره فرمان 'نه' داده می‌شود و سپس دوباره فرمان 'ایست' داده می‌شود. اگر سگ به این فرمان گوش نداد، با گرفتن نوک بینی او با کف دست، از حرکت او به جلو جلوگیری کنید و فرمان را تکرار کنید. نباید فراموش کرد که اگر سگ دستور را یاد بگیرد، پاداش خواهد گرفت.

چگونه به سگ دستور «دراز بکش» را آموزش دهیم؟

برای آموزش این دستور، پاهای سگ در حالت نشسته نگه داشته شده و شانه‌اش فشار داده می‌شود. در این زمان، فرمان قایق بادبانی داده می‌شود. اگر سگ در برابر فرمان مقاومت کند، فرمان «نه» داده می‌شود و فرمان دراز کشیدن دوباره تکرار می‌شود. در طول آموزش آزاد، دست راست از پشت به اطراف چرخانده شده و به موازات زمین در سطح شانه پایین آورده می‌شود تا اطمینان حاصل شود که سگ از دستور «دراز بکش» اطاعت می‌کند. اگر سگ به طور مداوم به فرمان گوش ندهد، پاهای جلوی آن به جلو کشیده شده و در حالت درازکش قرار می‌گیرد.

دستورات آموزشی پایه که هر سگی باید بداند

برای اینکه زندگی هماهنگی با سگ خود داشته باشید و اوقات خوشی را با او بگذرانید، یادگیری برخی از دستورات برای او بسیار مهم است. به اینها سرنخ نیز گفته می‌شود. دستورات آموزشی پایه‌ای وجود دارد که سگ‌ها باید یاد بگیرند   . با این نکات، صاحب سگ می‌تواند سگ خود را تحت کنترل داشته باشد و همچنین به او اجازه دهد با حس نظم زندگی کند. این دستورات که به شما در مدیریت مشکلات رفتاری کمک می‌کنند، به اندازه‌ای مهم هستند که در برخی موارد جان سگ را نجات می‌دهند.

• دستور نگاه کردن:

یکی از مهمترین نکات در آموزش سگ، توجه کامل به صاحبش است. اگر سگ این نگاه را یاد بگیرد، همیشه روی صاحبش تمرکز خواهد کرد، حتی زمانی که حواسش پرت باشد. این علامت در آموزش سایر دستورات نیز بسیار مفید است.

• فراخوان فوری:

در مواقع اضطراری، به لطف این دستور، سگ به سمت صاحبش می‌دود. این صدا در موقعیت‌های خطرناک، مانند دویدن سگ جلوی ماشین در حال حرکت، استفاده می‌شود. به لطف این دستور، می‌توان جان سگ را نجات داد. معمولاً به شکلی متفاوت از دستور «بیا» است.

• فرمان بده بیا:

این دستور صاحب سگ را از بسیاری از موقعیت‌های آزاردهنده نجات می‌دهد. برای مثال، می‌توان از آن برای وادار کردن سگ به آمدن در صورت لیز خوردن قلاده‌اش، یا برای ورود سریع به باغ، برای نشان دادن زمان بازی و برای بغل کردن استفاده کرد. اگر سگ طوری تربیت شود که همیشه برای چیزهای خوب بیاید، همیشه از شنیدن این دستور خوشحال خواهد شد. این دستور باید در طول زندگی سگ مرتباً تمرین شود و به اطاعت از آن پاداش داده شود.

• دستور «با من»:

این دستور برای جلوگیری از کشیدن قلاده توسط سگ استفاده می‌شود و به شما این امکان را می‌دهد که به راحتی با سگ راه بروید. داشتن قلاده شل، پیاده‌روی با سگ را لذت‌بخش‌تر می‌کند. به این ترتیب، سگ می‌تواند برای ورزش و معاشرت مورد نیاز خود به بیرون برود. بعضی افراد به جای «با من»، از دستوراتی مانند «آسان» یا «کشیدن ممنوع» استفاده می‌کنند. نکته مهم در اینجا این است که سگ بتواند به راحتی دستور را بفهمد و به کار ببرد.

• دستور رها کردن:

این دستور به سگ آموزش داده می‌شود تا چیزی را که در دهانش گذاشته است، رها کند. یا به سگ گفته می‌شود چیزی را که بالا می‌آید، برندارد. می‌تواند کفش باشد، و از همه مهم‌تر، غذای مسموم. همچنین این فرمانی است که او را از بلعیدن برخی چیزهای خطرناک باز می‌دارد. این دستور برای چیزی که سگ به آن علاقه دارد، به خوبی استفاده می‌شود. این دستور که از جویدن اشیاء جلوگیری می‌کند، باید مرتباً اعمال شود و اگر چیزی مضر در دهان سگ وجود دارد، باید با این دستور از دهانش خارج شود و به جای آن چیزی خوشمزه ارائه شود.

• دستور نشستن:

این جزو اولین دستوراتی است که توسط صاحب یا مربی سگ به او آموزش داده می‌شود. اگرچه این دستور در ظاهر ساده به نظر می‌رسد، اما نقش مهمی در برخی رفتارهای نامطلوب دارد. سگ نمی‌تواند همزمان بنشیند و بپرد. به این ترتیب از پریدن سگ در حالت نشسته جلوگیری می شود. به لطف این دستور آموزشی، سگ آرام می‌شود و آرامش می‌یابد.

• فرماندهی قایق بادبانی:

اول اینکه، فرمان دراز کشیدن با رفتارهای نامطلوبی مانند فرمان نشستن سازگار نیست. این یعنی سگ نمی‌تواند در حالت درازکش بپرد. آموزش دراز کشیدن به سگ با دستور شما برای مدیریت چندین مشکل رفتاری او مهم است. بعضی از سگ‌ها ذاتاً بسیار هیجان‌زده هستند و می‌توان به این سگ‌ها کمک کرد تا آرام شوند. برای برخی رفتارها، این دستور به عنوان یک بلوک سازنده عمل می‌کند. برای اینکه سگ به جای خود برود، ابتدا باید بداند که چگونه دراز بکشد.

• دستور انتظار:

وقتی به سگ دستور «صبر کن» داده می‌شود، تضمین می‌شود که تا زمانی که دستور دیگری داده نشده، به جلو حرکت نکند. این دستور برای جلوگیری از دویدن سریع سگ از ماشین یا در عالی است.

• دستور ماندن:

این دستور بسیار ارزشمندی است که سگ را از سر راه بردارد و مانع ورود او به جاهای خطرناک شود. اگر سگ یاد بگیرد که در موقعیت‌های خاص بی‌حرکت بماند، می‌توان قلاده را از او جدا کرد.