در دنیای بازیسازی حرفهای، یکی از قدرتمندترین ابزارهایی که بهطور گسترده توسط استودیوهای بزرگ و مستقل به کار میرود، موتور بازیسازی آنریل انجین (Unreal Engine) است. این موتور که نخستین بار توسط شرکت اپیک گیمز (Epic Games) توسعه یافت، طی سالها به سطحی رسیده که خلق آثار عظیم و متنوع را برای بازیسازان در هر
در دنیای بازیسازی حرفهای، یکی از قدرتمندترین ابزارهایی که بهطور گسترده توسط استودیوهای بزرگ و مستقل به کار میرود، موتور بازیسازی آنریل انجین (Unreal Engine) است. این موتور که نخستین بار توسط شرکت اپیک گیمز (Epic Games) توسعه یافت، طی سالها به سطحی رسیده که خلق آثار عظیم و متنوع را برای بازیسازان در هر سطحی ممکن میسازد. در این مقاله، سعی داریم ضمن ارائهی یک دید کلی از قابلیتها و ابزارهای آنریل انجین، مخاطبان را با مراحل مقدماتی و گامهای کلیدی برای یادگیری این موتور قدرتمند آشنا کنیم. هدف ما این است که در پایان، خواننده چشمانداز روشنی نسبت به نحوهی یادگیری، استفاده از ابزارها و پیشرفت در مسیر تبدیل شدن به یک توسعهدهندهی حرفهای در دنیای اموزش انریل انجین داشته باشد.
آنریل انجین ابتدا در اواسط دههی ۹۰ میلادی برای ساخت بازیهای شوتر اولشخص توسعه داده شد. اما به مرور زمان، پیشرفتهای این موتور تنها محدود به سبک شوتر نماند و دامنهی کاربری آن به ژانرها و حوزههای متنوعی گسترش یافت؛ از بازیهای پلتفرمر گرفته تا عناوین نقشآفرینی پیچیده، شبیهسازها و حتی ساخت جلوههای ویژه در صنعت سینما و انیمیشن. نسخههای اولیهی آنریل انجین قابلیتهای محدودی داشتند، اما با عرضهی آنریل انجین ۳ و بعدها آنریل انجین ۴ و ۵، شاهد یک جهش اساسی در کیفیت گرافیک، سهولت ابزارها و انعطافپذیری در طراحی بودیم. امروزه آنریل انجین ۵ با قابلیتهایی مانند نانایت (Nanite) و لومِن (Lumen)، یک بستر فوقالعاده برای خلق جهانهای واقعگرایانه، پرفورمنس بالا و نورپردازی پویا فراهم کرده است.
پیش از هر چیز، لازم است مفاهیم کلیدی مربوط به آموزش بازی سازی را درک کنیم:
برای شروع کار با آنریل انجین، باید ابتدا بررسی کنید که سیستم شما از نظر سختافزاری و نرمافزاری شرایط لازم را داراست. معمولاً برای اجرای روان آنریل انجین ۵، حداقل یک کارت گرافیک مناسب (مانند سری GTX 10 یا بالاتر)، پردازندهی چند هستهای (Core i5 یا i7)، حداقل ۸ تا ۱۶ گیگابایت رم و فضای ذخیرهسازی SSD توصیه میشود. با این حال هرچه سیستم قویتر باشد، سرعت شما در ساخت و تست پروژهها بیشتر خواهد بود. برای نصب، میتوانید از طریق اپیک گیمز لانچر (Epic Games Launcher) نسخهی مورد نظر آنریل انجین را دانلود و نصب کنید.
پس از اجرای اپیک گیمز لانچر و نصب آنریل انجین، وقتی برای اولین بار پروژهای جدید ایجاد میکنید، با صفحهای روبهرو میشوید که به شما امکان انتخاب قالب (Template) پروژه را میدهد. میتوانید بر اساس نیاز خود، قالب بازی سومشخص، اولشخص یا معماری و غیره را برگزینید. هر قالب تعدادی از داراییها (Assets) و تنظیمات اولیه را برای شما فراهم میکند تا سریعتر کار را شروع کنید.
همچنین رابط کاربری آنریل انجین را خواهید دید که شامل پنجرههای مختلفی مانند Viewport (پنجرهی نمایش سهبعدی محیط)، Outliner (فهرست Actorهای موجود در صحنه)، Details (جزئیات و تنظیمات یک Actor انتخابشده) و Content Browser (مرورگر فایلها و داراییهای پروژه) است. پیشنهاد میشود ابتدا با دقت روی شناخت این پنجرهها وقت بگذارید تا بتوانید بهسرعت به اجزای مختلف پروژه دسترسی پیدا کنید و از ابزارهای موتور بهدرستی بهرهمند شوید.
بلوپرینت یکی از دلایل محبوبیت و شهرت آنریل انجین در میان توسعهدهندگان است. این سیستم برنامهنویسی بصری به شما اجازه میدهد فقط با کشیدن و رها کردن (Drag & Drop) نودها (Nodes) و ارتباط دادن آنها، منطق بازی را بسازید. برای مثال، میتوانید برخورد دو Actor را مدیریت کنید یا رفتار یک کاراکتر را هنگام فشار یک دکمهی خاص تنظیم نمایید. بلوپرینت بسیار قدرتمند و در عین حال ساده است، اما پروژههای بزرگ معمولاً ترکیبی از بلوپرینت و کد C++ را به کار میگیرند تا هم سرعت و هم قابلیت نگهداشت کد بالا برود.
برای آشنایی با بلوپرینت، کافی است از منوی Content Browser روی دکمهی Add New کلیک کنید و یک Blueprint Class جدید بسازید. پس از انتخاب نوع کلاس (مثلاً Actor یا Character)، فایل بلوپرینت ساخته میشود و میتوانید در محیط ویژوال اسکریپتینگ آن، نودها را اضافه یا حذف کنید. فراخوانی رویدادهای گوناگون مانند رویداد آغاز بازی (BeginPlay) یا تیک (Tick) به شکل نودهای قابل اتصال در دسترساند و از طریق آنها میتوانید دستورات دلخواه را برای هر لحظه از بازی صادر کنید.
برای یادگیری هرچه بهتر آنریل انجین، بهتر است ابتدا یک صحنهی ساده بسازید. مراحل زیر میتواند یک شروع مناسب باشد:
موتور آنریل اجازه میدهد داراییهای سهبعدی (Meshes) ایجادشده در نرمافزارهایی نظیر بلندر، مایا یا تریدی مکس را بهراحتی وارد کنید. کافی است فایلهای با فرمت رایج مانند FBX یا OBJ را درگ کرده و داخل Content Browser رها کنید. سپس آنریل بهطور خودکار فایلها را import میکند و اگر مدل شما دارای تکسچر باشد، میتواند آنها را شناسایی و در صورت نیاز متریال ابتدایی بسازد.
برای ساخت یا ویرایش متریالها، باید یک متریال جدید در Content Browser بسازید. سپس با دوبار کلیک بر روی آن، وارد ویرایشگر متریال میشوید که از گرهها و نودهایی تشکیل شده است. با اتصال بافتها (Textures) به ورودیهای مختلف متریال (مانند Base Color، Roughness و Metallic)، میتوانید ظاهر مورد نظرتان را روی شیء پیاده کنید. این انعطاف به شما اجازه میدهد تا طیف گستردهای از سبکهای گرافیکی از واقعگرایانه تا کارتونی را خلق کنید.
اگرچه بلوپرینت برای بسیاری از پروژهها و افراد تازهکار گزینهی ایدهآلی است، اما یادگیری C++ در آنریل انجین، شما را به سطح بالاتری از قدرت و انعطافپذیری میرساند. برای اضافه کردن کد C++، باید پروژهی خود را به صورت C++ ایجاد کنید یا اگر قبلاً پروژه را ساختهاید، امکان اضافه کردن فایلهای C++ به پروژه بلوپرینتی وجود دارد. محیط پیشفرض برای کدنویسی در آنریل انجین، Visual Studio یا Visual Studio Code (روی ویندوز) است. پس از نوشتن کلاسها، باید پروژه را کامپایل کنید تا به شکل ماژولهای استفادهشدنی در بلوپرینت درآید. این روش به شما اجازه میدهد عملکردهای بهینهتر و اختصاصیتری ایجاد کنید و تسلط بیشتری روی منطق درونی بازی داشته باشید.
یادگیری آنریل انجین نیازمند صرف زمان، تمرین و پشتکار است. این موتور قدرتمند با داشتن ابزارهایی نظیر بلوپرینت، ویرایشگر متریال، سیستم انیمیشن پیشرفته، پارتیکلهای نیارا و فناوریهای نوینی چون لومن و نانایت، هر روز گستردهتر و هیجانانگیزتر میشود. برای آنکه مسیر یادگیری خود را بهتر طی کنید، توصیه میشود با پروژههای کوچک شروع کنید و پس از فهم کامل از ابزارهای پایه، وارد ساخت پروژههای پیچیدهتر شوید.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0