دخالت افرادی که هیچ تخصصی در حرفه گفتاردرمانی ندارند

رئیس کمیته فنی انجمن علمی گفتاردرمانی ایران، در مورد چالش‌های اساسی حرفه گفتاردرمانی در کشور صحبت کرد.

صادق روشن دل، به اهمیت جبران‌ناپذیر عوارض مراجعات غیرمتخصصانه برای درمان اختلالات گفتار و زبان اشاره کرد و توضیح داد: برخی از هموطنان، برای درمان مشکلات گفتار و زبان، به افرادی که در این حوزه تخصص ندارند یا به صورت نماینده پزشک معالج معرفی می‌شوند. این موضوع می‌تواند منجر به آسیب‌های جبران‌ناپذیری شود.

وی به هموطنان توصیه کرد که قبل از مراجعه به گفتاردرمانی، حتماً از طریق سامانه سازمان نظام پزشکی کشور، صلاحیت و تخصص حرفه‌ای فرد مورد نظر را بررسی کنند.

روشن دل ادامه داد: طبق تصمیمات وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی، ارزیابی، تشخیص و درمان اختلالات گفتار، زبان و بلع دهانی حلقی در انواع بیماری‌ها و اختلالات مختلف، مسئولیت متخصصان گفتاردرمانی با مدرک تحصیلی حداقل کارشناسی از دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور است.

پوشش بیمه‌ای خدمات گفتاردرمانی نقش مهمی در تأمین نیازهای سلامت جامعه دارد.

با اشاره به وضعیت فعلی، که خدمات گفتاردرمانی تنها تحت پوشش بیمه سلامت قرار دارند، آمده است: این طرح، با همکاری سازمان بیمه سلامت و سازمان بهزیستی کشور، از دو سال قبل شروع شده است و قدمی مثبت در جهت بهبود خدمات سلامت در حوزه گفتاردرمانی به جامعه است.

در حال حاضر، سطح پوشش بیمه‌ای خدمات گفتاردرمانی، با توجه به افزایش اختلالات گفتار و زبان، کافی نیست. انتظار می‌رود سایر نهادها و سازمان‌های بیمه‌گر مانند سازمان تأمین اجتماعی، به این موضوع توجه بیشتری داشته باشند تا افراد بتوانند از خدمات گفتاردرمانی مناسب بهره‌برداری کنند.

مشکل اصلی در حوزه گفتاردرمانی کشور، به ویژه برای فارغ‌التحصیلان دارای پروانه کلینیک گفتاردرمانی، پایین بودن نرخ تعرفه خدمات است.

بدون رفع این مشکل از سوی نهادهای تصمیم‌گیرنده، خواهیم دید که مراکز گفتاردرمانی تعطیل شده و تعداد آسیب‌شناسان گفتار و زبان که همانند سایر کادرهای پزشکی و درمانی هستند، به مهاجرت روی می‌آورند. این بیانگر از دست دادن سرمایه‌های انسانی ارزشمند در کشور است.

یکی از راه‌حل‌های اصولی برای حل این مشکل، افزایش نرخ تعرفه خدمات گفتاردرمانی به تطابق با شرایط اقتصادی و همزمان افزایش پوشش بیمه‌ای خدمات گفتاردرمانی از سوی دولت و نهادهای بیمه است.

گفتاردرمانی به دست اساتید، پیشکسوتان و همکاران تلاشگری در زمینه‌های علمی و بالینی پیشرفت‌های چشمگیری داشته است. امروزه، دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی در این رشته فعالیت می‌کنند و فارغ‌التحصیلان این رشته در اکثر مناطق کشور، خدمات بالینی را به جامعه ارائه می‌دهند.

وی ادامه داد: همچنین، با افزایش تعداد فارغ‌التحصیلان در رشته گفتاردرمانی و شیوع اختلالات گفتار و زبان در جامعه، می‌توان با اطمینان گفت که این رشته نقش بسزایی در پیشگیری، درمان و توانبخشی افراد ایفا می‌کند. به عبارت دیگر، این رشته به طور مستقیم با سلامت جامعه در ارتباط است.

روشن دل، با اشاره به نیاز دانش آموختگان به به‌روزرسانی علمی و حرفه‌ای، و افزایش سطح توانمندی‌های بالینی و عملی آن‌ها، گفت: به نظر می‌رسد، مانند رشته‌های دیگر علوم پزشکی مانند پزشکی، دندانپزشکی، داروسازی و فیزیوتراپی، با ایجاد مقطع دکتری حرفه‌ای در آسیب شناسی گفتار و زبان (گفتاردرمانی)، این امر میسر می‌شود.

وی افزود: از طرفی، تصویب این مقطع، زمینه تخصصی و فوق تخصصی شدن رشته گفتاردرمانی در ایران را مانند سایر کشورهای پیشرفته فراهم می‌کند. همچنین، تصویب دکتری حرفه‌ای گفتاردرمانی می‌تواند گام مهمی در تحقق بخشیدن به رکن پنجم سیاست‌های ابلاغی در حوزه سلامت و توانبخشی باشد.