تصمیم‌گیری برای سرنوشت متقاضیان پژو پارس

متقاضیان خودروی پژو پارس در موقعیتی مهم قرار دارند که باید تصمیمی را بگیرند: آیا با استمرار فشار برای دریافت خودروی پارس امیدوار بمانند و یا با پذیرش واقعیت تلخی که برای خودروهای دیگر نیز رخ داده است، به سمت گزینه‌های جایگزین متوجه شوند.

فروش محصولات تولید شده توسط شرکت‌های خودروسازی دولتی و خصوصی در سامانه یکپارچه تخصیص خودرو، با ایجاد موجی از نارضایتی در بین مشتریان، به تصمیمات جدید و حساسی نزدیک می‌شود.

در طرح بزرگ عرضه خودرو در سامانه، که 800 هزار درخواست ثبت شده است

بیش از 700 هزار نفر علاقه‌مند به ثبت‌نام برای خودروهای تولید شده توسط یک شرکت خودروساز (ایران خودرو) بوده‌اند. دلیل این موضوع واضح است؛ علاوه بر نسبی بودن کیفیت محصولات این شرکت، تفاوت چشمگیر قیمت کارخانه با قیمت بازار و سود بالایی که برای متقاضیان به دست می‌آید، عاملی بوده است که انگیزه بیشتری برای ثبت‌نام به وجود آورده است.

در آن زمان، مسئولان وزارت صنعت، معدن و تجارت تصمیم گرفتند ثبت‌نام‌های خودرو را به عنوان اولویت در نظر بگیرند، بدون در نظر گرفتن شرایط تولید و استانداردهای محصولات. این تصمیم باعث ایجاد صف‌های طولانی از مشتریانی شد که در مورد آینده تولید و قیمت محصولات بی‌اطلاع بودند.

در این میان، برخی از محصولات با ارتقا یافته و با قیمت‌های اصلاح شده به دست مشتریان می‌رسند، در حالی که برخی دیگر مانند پژو پارس با مشکلات در دریافت مجوز تولید روبرو هستند.

خودروی پژو پارس، که در سال‌های اخیر به تدریج محبوبیت خود را از دست داده بود به دلیل ورود محصولاتی مانند خانواده دنا، تارا، سورن و غیره، اما به دلیل نوسانات نرخ ارز و تقویت نقش خودرو به عنوان یک کالای سرمایه‌ای، دوباره به یک کالای مورد نظر مشتریان تبدیل شد.

قبل از این، شرکت تولید کننده خودرو اعلام کرده بود که قصد دارد پژو پارس را از خط تولید حذف کند و به جای آن با افزایش تولید سورن راه‌اندازی کند. دلیل این تصمیم این بود که پژو پارس نمی‌توانست با پلتفرم قدیمی خود به روزرسانی و پاس کردن استانداردهای 85 گانه را انجام دهد. در نتیجه، در استراتژی تولیدی شرکت، جایگاه پژو پارس را به سورن واگذار کرده بود، زیرا به لحاظ اقتصادی نیز به‌روزرسانی پلتفرم قدیمی آن مجدداً منطقی نبود.

از سوی دیگر، تولید پژو پارس نیازمند اجرای استانداردهای مورد نظر سازمان استاندارد و سرمایه‌گذاری سنگین در خطوط تولید قطعه‌سازان بود که عملاً زنجیره تأمین را با چالش‌های پیچیده‌ای مواجه می‌کرد. این مسئله قطعاً به افزایش قابل توجه قیمت نهایی این محصول منجر می‌شد. این اتفاق پیشتر برای سایر محصولات ارتقا یافته مانند دنا، تارا و 207 روی داده بود و با اعمال استانداردهای جدید، قیمت‌های جدیدی را دریافت کردند، که توسط شورای رقابت تعیین شده بود.

حال سوال این است که آیا پژو پارس با اعمال استانداردهای جدید با قیمت قبلی تولید خواهد شد؟

خیر!

برای رسیدن به این استانداردها، پژو پارس نیازمند طراحی و مهندسی در بخش‌های مختلف از جمله بخش‌های مختلف پلتفرم است. بنابراین، پس از اعمال تغییرات و در نظر گرفتن قیمت تمام شده روز، قیمت نهایی محصول به طور تقریبی حدود 150 تا 200 میلیون تومان افزایش خواهد یافت. به عبارت دیگر، تفاوت قیمت کارخانه‌ای و قیمت بازار برای این محصول دیگر وجود نخواهد داشت.

هرچند، ایران خودرو پیش‌تر اعلام کرده بود که نوبت متقاضیان سامانه یکپارچه حذف نمی‌شود و در صورت عدم تولید پژو پارس، سورن یا سایر محصولات خود را به متقاضیان تحویل خواهد داد. با این حال، قابل پیش‌بینی است که حتی در صورت تمدید مجوز تولید با اعمال استانداردها، قیمت پژو پارس دیگر به 315 میلیون تومان برای مشتریان نخواهد رسید.

متقاضیان این خودرو در حال مواجهه با یک تصمیم مهم هستند، آیا باید به امید تحویل پژو پارس باقی بمانند یا واقعیت تلخی که برای سایر خودروهای ارتقا یافته اتفاق افتاده را بپذیرند و به گزینه‌های جایگزین مراجعه کنند. این تصمیم باید قبل از اعلام هر تغییر در بازار پرتلاطم خودروها یا هر تصمیم جدیدی درباره نحوه توزیع خودروها در بازار، یا حتی تعیین قیمت‌های جدید توسط مقامات مسئول، اتخاذ شود.